Η σύμβαση θεωρείται ως προπομπός του μοντέλου που θέλουν να εφαρμόσουν οι Tories του David Cameron (που θεωρούνται ως η επόμενη κυβέρνηση στη Βρετανία) για την αναμόρφωση (μείωση κόστους, αύξηση αποτελεσματικότητας) της τοπικής αυτοδιοίκησης και του δημοσίου γενικότερα. Προβλέπει ότι η κομητεία του Essex θα περιορίσει το ετήσιο κόστος της, που ανέρχεται σε 1,2 δισ. στερλίνες, κατά 20% μέσα σε τρία χρόνια. Η ΙΒΜ θα μελετήσει μία προ μία τις υπηρεσίες που παρέχονται στους πολίτες και θα εξετάσει ποιες από αυτές θα εξακολουθήσουν να παρέχονται από το δημόσιο και ποιες θα παραχωρηθούν σε ιδιώτες.
Μπορεί η σύμβαση του Essex να πανηγυρίστηκε δεόντως από τους οπαδούς του τεχνολογικού outsourcing, αλλά δεν λείπουν τα προβλήματα από αντίστοιχες δουλειές της ΙΒΜ στην τοπική αυτοδιοίκηση της Βρετανίας. Προ εξαμήνου, η περιφέρεια του Somerset βρέθηκε στο επίκεντρο συζήτησης εξαιτίας των προβλημάτων στην εγκατάσταση και λειτουργία του συστήματος R/3 της SAP. Πρόσφατα, επίσης, η ΙΒΜ αποχώρησε από σύμβαση για εγκατάσταση Data Management System στο Southwark Council του Λονδίνου και οι δύο πλευρές βρέθηκαν στα δικαστήρια.
Ανεξάρτητα από τα προβλήματα, η στρατηγική του David Cameron δείχνει ότι επιστρέφει στην Ευρώπη η συζήτηση για την παραχώρηση της διαχείρισης των τεχνολογικών συστημάτων του δημοσίου σε τρίτους μέσω συμφωνιών outsourcing. Αντίστοιχη συζήτηση αναπτύσσεται εσχάτως και στην Ελλάδα με αφορμή τα τεράστια προβλήματα στην υλοποίηση των έργων πληροφορικής του δημοσίου. Παρά τα δισεκατομμύρια των κοινοτικών προγραμμάτων, το ελληνικό δημόσιο χαρακτηρίζεται από τεχνολογικό μεσαίωνα σε βάρος της διαφάνειας και της αποτελεσματικότητας και προς όφελος των «τρωκτικών».
Η Γηραιά Ηπειρος υπήρξε ο παράδεισος των ισχυρών ομίλων που δραστηριοποιούνται στο IT Outsourcing κατά το πρώτο μισό της προηγούμενης δεκαετίας. Το τεράστιο έργο outsourcing του Εθνικού Συστήματος Υγείας (NHS) της Βρετανίας (ύψους περίπου 15 δισ. ευρώ!) και αντίστοιχα έργα σε Γερμανία, Ισπανία, Ιρλανδία καλλιέργησαν προσδοκίες, αλλά και αντιδράσεις από συνδικάτα και πολιτικούς. Οι τελευταίοι θεωρούν πως μέσω του outsourcing χάνονται θέσεις εργασίας εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τις κερδίζουν η Ινδία και η Ανατολική Ευρώπη (περιοχές που κατ’ εξοχήν εδράζονται τα κέντρα outsourcing των ισχυρών διεθνών ομίλων).
Η αλήθεια βρίσκεται, ως συνήθως, κάπου στη μέση. Ούτε πολλές θέσεις εργασίας χάνονται (γιατί υπάρχουν ευρωπαϊκοί κανονισμοί που απαγορεύουν π.χ. την αποθήκευση δεδομένων πολιτών σε χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης), ούτε το outsourcing είναι πανάκεια. Πολλές φορές θεωρείται η λάθος λύση για την εξυπηρέτηση του σωστού σκοπού! Το δημόσιο ή η τοπική αυτοδιοίκηση δεν είναι μια απλή αγορά, αλλά ένα ολόκληρο οικοσύστημα στο οποίο το κόστος λειτουργίας, οι προτεραιότητες και οι υπηρεσίες μεταβάλλονται π.χ. ανάλογα με τις πολιτικές προτεραιότητες μιας κυβέρνησης, ενός υπουργού ή ενός δημάρχου.
Αν δεν προηγηθεί αναδιοργάνωση των δημοσίων υπηρεσιών (πράγμα άγνωστο στην Ελλάδα όπου συνήθως μπαίνει το κάρο μπροστά από τα άλογα ή δεν υπάρχουν καθόλου άλογα…), δεν προδιαγραφούν επ’ ακριβώς οι απαιτήσεις του δημοσίου από την εταιρεία με την οποία θα συνεργαστεί στο outsourcing και δεν καταγραφεί σε λεπτομερή και διαφανή σύμβαση ο «πολυετής αναγκαστικός γάμος» των δύο πλευρών, τότε η συμβίωση θα είναι δύσκολη.
Η εμπειρία του τεράστιου έργου στο Βρετανικό Σύστημα Υγείας είναι χαρακτηριστική. Τα τέσσερα μέλη της κοινοπραξίας που θα κατασκεύαζε και θα λειτουργούσε τα κεντρικά συστήματα (British Telecom, Accenture, Fujitsu και CSC) έγιναν δύο μέσα σε δύο χρόνια! Πρώτα αποχώρησε η Accenture αφήνοντας στη μέση δύο συμβάσεις (περί το 1,5 δισ. ευρώ) και λίγους μήνες μετά έφυγε και η Fujitsu σπάζοντας μια δεκαετή σύμβαση ύψους 1,5 δισ. ευρώ.
Πριν από λίγους μήνες, η βρετανική εφημερίδα Independent είχε υπολογίσει πως το συνολικό κόστος εγκατάστασης και λειτουργίας των πληροφοριακών συστημάτων που είχε προωθήσει η κυβέρνηση των Εργατικών, σε αρκετές περιπτώσεις με βάση το μοντέλο του outsourcing παρουσίαζε υπέρβαση κατά 40 δισ. ευρώ! Ο Γκόρντον Μπράουν, σήμερα πρωθυπουργός και για αρκετά χρόνια υπουργός Οικονομικών της Βρετανίας, θεωρείται ο πατέρας της δημιουργικής λογιστικής και εγκαλείται από το διεθνή Τύπο αυτές τις ημέρες (πρόσφατο δημοσίευμα στη Wall Street Journal). Οι αναλυτές θεωρούν πως μέσω των Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) και του outsourcing μετέθεσε στο μέλλον τεράστιες υποχρεώσεις του βρετανικού δημοσίου.
Το βρετανικό παράδειγμα, καθώς και η εμπειρία από άλλες ευρωπαϊκές χώρες δείχνουν πως απαιτείται σημαντική προετοιμασία από την ελληνική κυβέρνηση, στην περίπτωση που αποφασίσει να προχωρήσει κάποια έργα πληροφορικής μέσω outsourcing. Οι εταιρείες outsourcing κυκλοφορούν δεκάδες οδηγούς με τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσει το δημόσιο προκειμένου να αποφευχθεί το ναυάγιο, μολονότι ως χώρα είμαστε συνηθισμένοι. Θα επανέλθω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου