Οι ευκαιρίες είναι πολλές γιατί προκειμένου να λειτουργήσει μερικώς το ελληνικό κράτος θα χρειαστεί νέες και σημαντικές επενδύσεις σε τεχνολογικές υποδομές: Από την υγεία και την πρόνοια (π.χ. θα απαιτηθεί σύστημα για την παρακολούθηση της συνταγογράφησης και διασύνδεση των φαρμακείων) μέχρι την αναβάθμιση του Taxis (πρέπει ο πρώτος όροφος της εφορίας να επικοινωνεί με τον δεύτερο...) ώστε να διασυνδέεται με τράπεζες και εμπόρους.
Οι τρεις όμιλοι που "φωτογραφίζονται" από την "Καθημερινή" ως όψιμοι οπαδοί της ιδέας των "Εθνικών Πρωταθλητών" (εφαρμόστηκε στις δεκαετίες του '60 και του '70 στη Γαλλία και στη Βρετανία με εξαιρετικά αρνητικά αποτελέσματα αν κρίνουμε από την τύχη των Bull και ICL) έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: Σχεδόν κανένας εξ' αυτών δεν έχει παραδώσει στο δημόσιο έργο που να λειτουργεί! (εξαιρείται το σύστημα του Χρηματιστηρίου...). Κατά κάποιο τρόπο, είναι μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης, χωρίς να ευθύνονται οι ίδιες. Πρόκειται για τους τρεις ομίλους που φέρονται ως υποστηρικτές της τοποθέτησης του Ανδρέα Δρυμιώτη ως τεχνολογικού συμβούλου του Γ. Παπανδρέου.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε δηλώσει προ μηνών ότι θα αλλάξει το μοντέλο παραγωγής των έργων τεχνολογίας στο δημόσιο. Ξεκινήσαμε με τα ΜΟΠ Πληροφορικής και τα τεράστια έργα (τύπου νοσοκομείων...) που ουδέποτε λειτούργησαν και φτάσαμε στον κατακερματισμό των συμβάσεων σε χιλιάδες υποέργα κατά τη διάρκεια του Γ' ΚΠΣ. Ούτε το πρώτο, αλλά ούτε και το δεύτερο μοντέλο, απέδωσαν.
Ποια είναι η λύση; Ενδεχομένως η δημοπράτηση υπηρεσιών και όχι έργων (δηλαδή να αναλάβει μια εταιρεία να παρέχει συγκεκριμένη υπηρεσία, με συγκεκριμένο κόστος και προδιαγραφές, για συγκεκριμένο διάστημα και να λογοδοτεί αν δεν λειτουργεί η υπηρεσία στην ώρα της). Δεν γνωρίζω ποιο είναι το μοντέλο, αλλά σίγουρα κάποια στιγμή πρέπει να λογοδοτήσουν όσοι (δημόσιοι λειτουργοί, οργανισμοί, κάποιοι άλλοι;) συνέβαλλαν στο να συνδεθεί η ελληνική αγορά πληροφορικής με τα απανωτά ναυάγια στα έργα του δημοσίου και την κατασπατάληση δισεκατομμυρίων και να πληγεί βάναυσα η αξιοπιστία της.
Ετσι θα ξεπεράσουμε την αδιαφορία των στελεχών του δημοσίου για την υλοποίηση και παραλαβή έργων πληροφορικής. Δεκάδες έργα κατά την τελευταία 20ετία πήγαν στο βρόντο όχι γιατί δεν μπορούσαν να λειτουργήσουν, αλλά γιατί κανένας δεν ήθελε να λειτουργήσουν.
Συνεπώς, οι υποψήφιοι "Εθνικοί Πρωταθλητές" έχουν εξειδικευθεί μόνο στην παράδοση ημιτελών έργων (στις περισσότερες περιπτώσεις χωρίς δική τους ευθύνη, αλλά πληρώνονταν κανονικά και έτσι μπορούσαν να διατηρήσουν το προσωπικό τους...). Γι' αυτό το λόγο και ουδέποτε υπήρξε από πλευράς συλλογικών οργάνων της αγοράς πληροφορικής ένας ουσιαστικός απολογισμός για τα έργα στο δημόσιο.
Ουδείς μας εγγυάται ότι η συγχώνευση π.χ. δύο ισχυρών εταιρειών θα δημιουργήσει έναν "Εθνικό Πρωταθλητή" που θα υλοποιήσει καλύτερα τα τεράστια έργα που απαιτούνται. Τα έργα στο δημόσιο δεν προχώρησαν εδώ και τρεις δεκαετίες όχι γιατί απουσίαζαν οι "Εθνικοί Πρωταθλητές" (είχαμε τουλάχιστον έναν...). Δεν προχώρησαν γιατί δεν υπήρξε η πολιτική βούληση εντοπισμού των τρωκτικών που επωφελούνται από την ανυπαρξία στοιχειώδους υποδομής και οργάνωσης σε νοσοκομεία, τοπική αυτοδιοίκηση και τόσους άλλους οργανισμούς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου